- kolonizator
- сущ.• колонизатор* * *kolonizato|r♂, мн. И. \kolonizatorrzy/\kolonizatorrowie колонизатор* * *м, мн И kolonizatorzy / kolonizatorowieколониза́тор
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
kolonizator
Смотреть что такое "kolonizator" в других словарях:
kolonìzātor — m onaj koji provodi kolonizaciju ljudi ili osniva koloniju … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
kolonizator — kolonìzātor m DEFINICIJA onaj koji provodi kolonizaciju ljudi ili osniva koloniju ETIMOLOGIJA vidi kolonija … Hrvatski jezični portal
kolonizator — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. kolonizatororze; lm M. kolonizatororzy {{/stl 8}}{{stl 7}} osoba realizująca politykę kolonialną w kraju zależnym od metropolii, osiedlająca kolonistów, kolonizująca jakieś tereny; kolonista {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kolonizator — m IV, DB. a, Ms. kolonizatororze; lm M. kolonizatororzy, DB. ów «ten, kto realizuje politykę kolonialną w kraju podbitym; ten, kto osiedla kolonistów, kolonizuje jakieś tereny» … Słownik języka polskiego
kolonizátor — ja m (ȃ) pripadnik kolonialne države, živeč v koloniji: imperialistični kolonizatorji; drastični ukrepi kolonizatorjev // ekspr. kolonialna država: pisatelji ne morejo pisati v jeziku nekdanjega kolonizatorja … Slovar slovenskega knjižnega jezika
kolonizatorski — kolonizatorskiscy przym. od kolonizator Dążenia, zapędy kolonizatorskie … Słownik języka polskiego
konkwistador — m IV, DB. a, Ms. konkwistadororze, lm M. konkwistadororzy, DB. ów «najeźdźca, zdobywca, zaborca, zwłaszcza hiszpański lub portugalski kolonizator Ameryki Południowej i Środk.wej» ‹hiszp.› … Słownik języka polskiego
kolon — kòlōn1 m <G kolóna> DEFINICIJA 1. pov. u doba Rimskog Carstva i ranog srednjeg vijeka, seljak polukmet 2. u različitim zemljama, zemljoradnik, nadničar, sitni zakupnik 3. a. kolonist b. kolonizator (npr. u Latinskoj Americi) ONOMASTIKA pr … Hrvatski jezični portal
